Skrifað af: Bryndís Pétursdóttir - október 2011
Þar sem þessa jákvæðu orkulínu er að finna og hún notuð, getur hún aukið vægi sitt og dreift sér betur um húsnæðið/svæðið þar sem hún er til staðar. Þessi orka finnst í línum um allt land. Við höfum mikið af henni hér á Íslandi. Talið er, að við búum við þau forréttindi að hafa aðgang að orkulínum sem eru með hærri tíðni (kröftugri) en gerist annarstaðar í heiminum. Beðið er eftir því að við veitum því forgöngu að nýta þetta svið betur. Þetta svið finnst þó í mismunandi tíðni í misþéttum línum, en við ættum að vera miklu duglegri að finna/viðurkenna þessa orku. Hingað til lands kemur fólk frá öllum heimshornum til að finna og upplifa þessa orku og þessa orkuhringi sem hafa verið notaðir og skildir eftir handa okkur fyrir mörg hundruð/þúsundum ára síðan. Orkuhringirnir geta hafa myndast vegna staðsetningu grjóts, sem sett hefur verið á þessar línur til að fanga orkuna og gera hana öflugri. Þetta er þekkt í sögnum og nútíma en hefur verið vanmetið í seinni tíð. Orkulínur mælast missterkar, en þar sem þær krossa hver aðra eru kirkjur oft staðsettar, eða gömul hof. Við höfum fundið besta staðinn til að biðja, skrifa, mála og hugleiða án þess þó að gera okkur grein fyrir því að þar voru/eru orkulínur.
Þar sem þessa jákvæðu orkulínu er að finna og hún notuð, getur hún aukið vægi sitt og dreift sér betur um húsnæðið/svæðið þar sem hún er til staðar. Þessi orka finnst í línum um allt land. Við höfum mikið af henni hér á Íslandi. Talið er, að við búum við þau forréttindi að hafa aðgang að orkulínum sem eru með hærri tíðni (kröftugri) en gerist annarstaðar í heiminum. Beðið er eftir því að við veitum því forgöngu að nýta þetta svið betur. Þetta svið finnst þó í mismunandi tíðni í misþéttum línum, en við ættum að vera miklu duglegri að finna/viðurkenna þessa orku. Hingað til lands kemur fólk frá öllum heimshornum til að finna og upplifa þessa orku og þessa orkuhringi sem hafa verið notaðir og skildir eftir handa okkur fyrir mörg hundruð/þúsundum ára síðan. Orkuhringirnir geta hafa myndast vegna staðsetningu grjóts, sem sett hefur verið á þessar línur til að fanga orkuna og gera hana öflugri. Þetta er þekkt í sögnum og nútíma en hefur verið vanmetið í seinni tíð. Orkulínur mælast missterkar, en þar sem þær krossa hver aðra eru kirkjur oft staðsettar, eða gömul hof. Við höfum fundið besta staðinn til að biðja, skrifa, mála og hugleiða án þess þó að gera okkur grein fyrir því að þar voru/eru orkulínur.
Ég hef verið að mæla og staðsetja þessar línur/orkusvið fyrir fólk, jafnhliða því að mæla jarðgeislana sem fólk þarf að forðast. Oft fær fólkið staðfestingu á því að uppáhaldsstaður þess í húsinu er þar sem þessi lína liggur í gegnum húsið, þar vilja börnin oftast leika sér, þar vill heimilisfólk helst sitja og lesa, mála, skrifa. Eða þar liggur hundurinn/kötturinn oftast. Ef fólkið er listrænt, trúað eða duglegt að hugleiða í þessum línum, óvart eða meðvitað, stækka þessar línur og taka yfir meira pláss á heimilinu. Í stað þess að mælast 30-40 cm breiðar geta þær verið allt að þriggja metra breiðar og gefa um leið heimilinu aukna frábæra orku. Heimilisfólkið öðlast betri skilning á sér, tilvist og hlutverki sínu á jörðinni, fyrir utan betri möguleika á góðri heilsu.
Betra er því að vita af þessum línum og nýta þær. Drífandi/bænalínur koma einnig fyrir í húsum þar sem þær eru algjörlega hunsaðar og enginn hefur hugmynd um að á heimilinu leynist gersemi sem allir á heimilinu ættu að geta nýtt. Einnig kemur það auðvitað fyrir að drífandi línur eru rétt fyrir utan húsið, í garðinum eða þess vegna á gangstígnum, en þá er bara betra að vita af þeim og leyfa huganum að reika þangað þegar mann langar að fá góðar hugmyndir eða finna meiri orku. Ég sjálf, er svo lánsöm að hafa byggt húsið mitt á svona orkulínu-krossi. Þegar ég fór að velja mér vinnuaðstöðu í húsinu, leið mér best í matarbúrinu aftan við eldhúsið (þetta var áður en ég vissi að hægt væri að mæla út besta staðinn). Það er ekki mjög þægilegur staður til að sitja og vinna við tölvuna, með allar möppurnar innan um speltið, sykurinn og bökunarformin. En þarna fann ég að ég fór á flug og fékk bestu svörun á það sem mig langaði til að gengi upp. Þarna varð ég huguð og þorði að byrja á þeim verkefnum, sem voru á þeim tíma, talin svolítið geggjuð.
Eftir að ég kom heim frá námi hjá Kurt Bertelsen, lærimeistara mínum í Danmörku og var búin að læra að mæla þessar jákvæðu orkulínur, fann ég þessar fínu línur heima hjá mér, sem staðfesti fyrir mér að matarbúrið var góð hugmynd!
Dýrin eru ekki búin að deyfa næmnina fyrir þessari tíðni, heldur hafa þau ræktað hana og notað til að finna bestu leiðina þegar ganga á milli landshorna eða yfir heiðar. Því að í þessum línum finna dýrin að þau fá aukna orku til að ferðast lengra á milli góðra beitilanda og þurfa því ekki að ganga á sinn eigin orkubúskap. Því finnum við því oft kindagötur þar sem þessar línur eru. Dýrin nota einnig þessar línur til samskipta, hugrænna samskipta á milli landsvæða, eða það sem við köllum hugboð. Ef við förum nokkur hundruð ár aftur í tímann, þá notuðu menn þessar línur einnig til samskipta á milli bæja, þorpa, kaupstaða og landa.
Sum okkar gera það enn þann dag í dag. Ég nota þessa orkulínu heima m.a. þegar ég tek að mér fjar-heilun (fyrirbæn) eða mæli jarðgeisla útfrá teikningu (sem ég fæ senda) af húsi/íbúð. Þá get ég vel tengt mig við viðkomandi heimili og fundið þær orkulínur/geisla sem þar eru ríkjandi. Hvort sem teikningin er frá öðrum kaupstað uá Íslandi eða frá Danmörku. Þetta get ég þegar ég nýti mér orkulínuna og sit í henni á meðan ég starfa.
Við verðum að skríða upp úr íslensku músarholunum okkar og þora að upplifa hvað við getum verið einstök og að við höfum aðgang að mikilli orku umfram aðrar þjóðir heims. En orkan nýtist ekki nema að við virkjum hana og veitum henni eftirtekt. Við megum ekki vera feimin við að upplifa þessa fegurð sem er í orkunni okkar. Við erum ekki bara fallegust og sterkust á ytra borðinu eins og við höfum „þorað" að sýna fram á. Heldur verðum við að finna og viðurkenna að við höfum aðgengilegustu og fallegustu orku í heimi, sem getur nýst okkur til lækninga, samskiptaforms, menntunar og skilnings á móður náttúru. Orkan getur hjálpað okkur að stuðla að skilningi á milli trúfélaga og ólíkra menningaheima.
Þegar við vitum hvernig og hvar orkan er, þekkjum orkustöðvar okkar og fyrir hvað þær standa, þá getum við farið að nýta betur þetta fullkomna mælitæki sem við erum!
Það er ekki gerð prjónanna eða stærð sem skiptir máli, heldur meðvitund þeirra sem á þeim halda. Við erum þeim kostum gædd að geta allt, ef við setjum okkur markmið og einbeitum okkur að þeim árangri sem við ætlum að ná.
Hvað ætlum við að finna og mæla?
Greinin birtist á vefnum heilsuhringurinn.is
Betra er því að vita af þessum línum og nýta þær. Drífandi/bænalínur koma einnig fyrir í húsum þar sem þær eru algjörlega hunsaðar og enginn hefur hugmynd um að á heimilinu leynist gersemi sem allir á heimilinu ættu að geta nýtt. Einnig kemur það auðvitað fyrir að drífandi línur eru rétt fyrir utan húsið, í garðinum eða þess vegna á gangstígnum, en þá er bara betra að vita af þeim og leyfa huganum að reika þangað þegar mann langar að fá góðar hugmyndir eða finna meiri orku. Ég sjálf, er svo lánsöm að hafa byggt húsið mitt á svona orkulínu-krossi. Þegar ég fór að velja mér vinnuaðstöðu í húsinu, leið mér best í matarbúrinu aftan við eldhúsið (þetta var áður en ég vissi að hægt væri að mæla út besta staðinn). Það er ekki mjög þægilegur staður til að sitja og vinna við tölvuna, með allar möppurnar innan um speltið, sykurinn og bökunarformin. En þarna fann ég að ég fór á flug og fékk bestu svörun á það sem mig langaði til að gengi upp. Þarna varð ég huguð og þorði að byrja á þeim verkefnum, sem voru á þeim tíma, talin svolítið geggjuð.
Eftir að ég kom heim frá námi hjá Kurt Bertelsen, lærimeistara mínum í Danmörku og var búin að læra að mæla þessar jákvæðu orkulínur, fann ég þessar fínu línur heima hjá mér, sem staðfesti fyrir mér að matarbúrið var góð hugmynd!
Dýrin eru ekki búin að deyfa næmnina fyrir þessari tíðni, heldur hafa þau ræktað hana og notað til að finna bestu leiðina þegar ganga á milli landshorna eða yfir heiðar. Því að í þessum línum finna dýrin að þau fá aukna orku til að ferðast lengra á milli góðra beitilanda og þurfa því ekki að ganga á sinn eigin orkubúskap. Því finnum við því oft kindagötur þar sem þessar línur eru. Dýrin nota einnig þessar línur til samskipta, hugrænna samskipta á milli landsvæða, eða það sem við köllum hugboð. Ef við förum nokkur hundruð ár aftur í tímann, þá notuðu menn þessar línur einnig til samskipta á milli bæja, þorpa, kaupstaða og landa.
Sum okkar gera það enn þann dag í dag. Ég nota þessa orkulínu heima m.a. þegar ég tek að mér fjar-heilun (fyrirbæn) eða mæli jarðgeisla útfrá teikningu (sem ég fæ senda) af húsi/íbúð. Þá get ég vel tengt mig við viðkomandi heimili og fundið þær orkulínur/geisla sem þar eru ríkjandi. Hvort sem teikningin er frá öðrum kaupstað uá Íslandi eða frá Danmörku. Þetta get ég þegar ég nýti mér orkulínuna og sit í henni á meðan ég starfa.
Við verðum að skríða upp úr íslensku músarholunum okkar og þora að upplifa hvað við getum verið einstök og að við höfum aðgang að mikilli orku umfram aðrar þjóðir heims. En orkan nýtist ekki nema að við virkjum hana og veitum henni eftirtekt. Við megum ekki vera feimin við að upplifa þessa fegurð sem er í orkunni okkar. Við erum ekki bara fallegust og sterkust á ytra borðinu eins og við höfum „þorað" að sýna fram á. Heldur verðum við að finna og viðurkenna að við höfum aðgengilegustu og fallegustu orku í heimi, sem getur nýst okkur til lækninga, samskiptaforms, menntunar og skilnings á móður náttúru. Orkan getur hjálpað okkur að stuðla að skilningi á milli trúfélaga og ólíkra menningaheima.
Þegar við vitum hvernig og hvar orkan er, þekkjum orkustöðvar okkar og fyrir hvað þær standa, þá getum við farið að nýta betur þetta fullkomna mælitæki sem við erum!
Það er ekki gerð prjónanna eða stærð sem skiptir máli, heldur meðvitund þeirra sem á þeim halda. Við erum þeim kostum gædd að geta allt, ef við setjum okkur markmið og einbeitum okkur að þeim árangri sem við ætlum að ná.
Hvað ætlum við að finna og mæla?
Greinin birtist á vefnum heilsuhringurinn.is