We just received a beautiful newspaper article from Patricia Anne Elwood, Jungian ananlyst, Switzerland. Driving through Iceland one cannot but be in awe of the incredible variety of shapes and forms that Mother Nature has sculpted in the land. Lava flows have frozen and left monuments of twisted stone all over the landscape. If one opens the mind and heart one begins to feel something quite different, quite other, in the energy and aura of this amazing country. The rocks are not just rocks, the stone edifices are truly inhabited by another world presence and the collective psyche of the Icelandic people is very connected to a certain entity which they rever in nature. |
Skrifað af: Bryndís Pétursdóttir - október 2011
Þar sem þessa jákvæðu orkulínu er að finna og hún notuð, getur hún aukið vægi sitt og dreift sér betur um húsnæðið/svæðið þar sem hún er til staðar. Þessi orka finnst í línum um allt land. Við höfum mikið af henni hér á Íslandi. Talið er, að við búum við þau forréttindi að hafa aðgang að orkulínum sem eru með hærri tíðni (kröftugri) en gerist annarstaðar í heiminum. Beðið er eftir því að við veitum því forgöngu að nýta þetta svið betur. Þetta svið finnst þó í mismunandi tíðni í misþéttum línum, en við ættum að vera miklu duglegri að finna/viðurkenna þessa orku. Hingað til lands kemur fólk frá öllum heimshornum til að finna og upplifa þessa orku og þessa orkuhringi sem hafa verið notaðir og skildir eftir handa okkur fyrir mörg hundruð/þúsundum ára síðan. Orkuhringirnir geta hafa myndast vegna staðsetningu grjóts, sem sett hefur verið á þessar línur til að fanga orkuna og gera hana öflugri. Þetta er þekkt í sögnum og nútíma en hefur verið vanmetið í seinni tíð. Orkulínur mælast missterkar, en þar sem þær krossa hver aðra eru kirkjur oft staðsettar, eða gömul hof. Við höfum fundið besta staðinn til að biðja, skrifa, mála og hugleiða án þess þó að gera okkur grein fyrir því að þar voru/eru orkulínur. Skrifað af: Valdemar Gísli Valdemarsson rafeindavirkjameistari - júlí 2011
Bandaríkjamaður að nafni Clinton Ober skrifaði bók sem kom út ekki fyrir löngu og kallast Earthing eða „Jörðun". Hann segir frá reynslu sinni í upphafi bókarinnar þar sem hann var að velta fyrir sér áhrifum rafmengunar á líkama sinn. Ober var hættur vinnu sökum heilsubrests. Einn daginn datt honum í hug að tengja sig við venjulegan rafspennumælir og mæla spennumuninn milli sín og jarðar. Hann gekk síðan um íbúðina sína með langa snúru í eftirdragi og skráði hjá sér spennubreytingar sem urðu þegar hann gekk nálægt rafmagnstækjum. Honum blöskraði spennugildin sem mælirinn sýndi og datt í hug í kjölfarið að prófa að jarðtengja sjálfan sig og mæla þannig. Niðurstaðan var á einn veg, núna mældi hann enga spennu. Hann lagði sig upp í rúm og fiktaði við mælirinn til að reyna að finna einhver gildi. Hann lognaðist útaf, sofnaði, og vaknaði ekki fyrr en átta tímum seinna. Skrifað af: Valdemar Gísli Valdemarsson, rafvirkjameistari - júlí 2011
Undirritaður hefur starfað við mælingar á húsasótt tengdri rafmengun og jarðaráhrifum undanfarin tuttugu ár. Eitt atriði hefur ávalt staðið uppúr þegar góður árangur hefur náðst í meðhöndlun húsasóttar en það er jarðtenging. Það hefur verið all nokkur höfuðverkur að skilja hvers vegna. Það er hinsvegar staðreynd, staðfest með reynslu margra að til að ná tökum á ákveðinni óáran í húsum og íbúðum þá hefur verið algert lykilatriði að kanna jarðsambönd húsa og þar sem úrbætur hafa verið gerðar gerast oft merkilegir hlutir sem snerta heilsu og líðan íbúa. |